Δευτέρα 21 Νοεμβρίου 2016

μόνο όταν θέλεις κι άλλο,έχεις κι άλλο..

  

  Και αν τα κατάφερε και ήρθε ο έρως, ο ανίκητος στις μάχες, το επόμενο ερώτημα είναι για πόσο θα καθίσει στο σπιτικό μας; Κάποιοι λένε πως έχει συγκεκριμένη διάρκεια ζωής που κυμαίνεται ανάμεσα στους  6 μήνες και τα 2 χρόνια. Κάποιοι λένε πώς μετουσιώνεται στη συνέχεια σε βαθύτερα και πιο καταλαγιασμένα συναισθήματα,
κάποιοι αντιθέτως πιστεύουν πως απλά πεθαίνει και μένει η συνήθεια. Από τη πλευρά μου θα διαλέξω το πιο παραμυθένιο σενάριο, αυτό που λέει πως έρωτας κρατάει όσο θέλουμε εμείς, ακόμα και για πάντα, όλα τα μπορούμε. Είναι θέμα επιλογής, αν κάποια στιγμή επιλέξουμε να τραβήξουμε τα καλώδια που συντηρούν στη ζωή με τεχνητό και βαρετό τρόπο έναν έρωτα ή αν θέλουμε να δώσουμε πνοή στη σχέση με φυσικό τρόπο. Υπάρχει  και πάντα ο φυσικός τρόπος που μεταφράζεται σε θέληση για ‘’μαζί’’, διάθεση για πικάντικες κοινές στιγμές με χιούμορ, παιδική βλακεία και νότες πάθους-εκείνου του πάθους που νιώθεις όταν πρωτογνωρίζεις κάποιον, όταν φοβάσαι μην τον χάσεις, όταν μαλώνεις έντονα ,με μόνη αιτία ότι τον θέλεις αποκλειστικά  χωρίς όρια και φθήνιες. Υπάρχουν (εκτός από τις διαφημίσεις) και αυτά τα ελάχιστα ,αλλά υπαρκτά γεροντάκια που παιχνιδίζουν και πειράζονται στον περίπατο , στα ψώνια, σε συγγενικά μας σπίτια ,που επιβεβαιώνουν το παραμυθένιο σενάριο περί  διαρκούς έρωτα.Ενός έρωτα που, είναι διαρκής και απλά ωριμάζει μαζί με τους δυο εραστές στο πέρασμα του χρόνου, δεν αλλοιώνεται δε γειώνεται,ακόμα είναι πάνω απ΄τα σύννεφα και τα μπετά.
 Κι ύστερα κι ύστερα,έρχονται και  αυτοί απ΄το θεωρείο της ζωής και αλαλάζουν πως ο έρως δεν κρατάει, αλλά γίνεται αγάπη. Εγώ πάλι γιατί πιστεύω ότι ο αληθινός έρωτας είναι ταυτόσημος με τη δυνατή αγάπη; Όταν διαχωρίσεις αυτές τις έννοιες μήπως εξομοιώνεις τον έρωτα με τον ενθουσιασμό και την αγάπη με τη συναινετική συμβίωση;
  Είναι και αυτοί οι στίχοι του υπέροχου Ντίνου Χριστιανόπουλου:


Ἡλιοβασίλεμα (Ἀνυπεράσπιστος καημός, 1955-1970)

Ὁ ἔρωτάς σου εἶναι σὰν ἡλιοβασίλεμα˙
ὁ ἥλιος πέφτει στὰ νερά, ἔρχεται ἡ νύχτα.

Γι’ αὐτὸ θέλω νὰ σὲ ρουφήξω, νὰ σὲ καταπιῶ,
νὰ διαλυθῶ στὴν ἀμφιλύκη τοῦ κορμιοῦ σου,
ὅμως καὶ σὺ μὴ στέκεσαι σὰν ἄγαλμα,
μὴ μοῦ μιλᾶς στὸν πληθυντικό,
τρύπησε τὸ μεδούλι μου ὅσο μπορεῖς,
στράγγιξε μὲς στὸ αἷμα μου τὴ μοναξιά σου.

Βρὲς τρόπους νὰ καθυστερήσουμε τὴ νύχτα.


…το ζητάει, το απαιτεί ,το διεκδικεί και το κάνει πράξη ,αυτός που θέλει να κρατήσει ο έρως..βρίσκει τρόπους να καθυστερήσει τη νύχτα



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.