και μαζί και μόνος,με αλήθεια ,λείπει ο πόνος

 Όταν έχεις φτάσει ή κατά πολύ ξεπεράσει την λεγόμενη ''ηλικία γάμου '',δε μπορεί…μια δυο σκέψεις γύρω απ' το μυστήριο, θα τις κάνεις.Κυρίως σκέφτεσαι τι είναι ικανό και αρκετό να σε οδηγήσει σε μια τέτοια απόφαση. Για κάποιους είναι ικανό και αρκετό, το πλήρωμα του χρόνου ,το οποίο ορίζεται, με βάση τις προσλαμβάνουσες

κάθε είδους που έχει ο καθένας. Είναι η  χρονική στιγμή που η οικογένεια σου, ο κοινωνικός σου κύκλος, η πόλη που μένεις, η γονιμότητα σου και πολλά άλλα έχουν φτάσει στο ''αμήν'', και πρέπει να τους ξεδιψάσεις ή να τους βουλώσεις το στόμα με έναν γάμο. Κάποιοι άλλοι ,πάλι, παίρνουν τη μεγάλη απόφαση, γιατί είναι σε μια πολύχρονη σχέση που δεν οδηγεί πουθενά και πρέπει να χωρίσουν ή να παντρευτούν(με μαθηματική ακρίβεια οδηγούνται στο πουθενά πάλι).Κάποιοι λίγοι, επιλέγουν να δεσμευτούν σοβαρά γιατί ,είναι μια ομαλή εξέλιξη της υγιούς σχέσης τους. Έχουν καταλήξει πως  επικοινωνούν ,προβληματίζονται, οραματίζονται, αγαπούν και νοιάζονται ένα συγκεκριμένο άνθρωπο. Η απόφαση είναι δική τους και δεν είναι μαριονέτες  τρίτων, ούτε  έρμαια της δική τους αδύναμης ψυχολογικής κατάστασης στην οποία τους οδηγεί ένα κοινωνικό στερεότυπο. Ο τρόπος με τον οποίο θα γίνει αυτός ο ''γάμος'' δεν τους αφορά. Αν θα κατοχυρωθεί τυπικά από κάποια θρησκεία, από την πολιτεία (λίγες φορές αναφέρω τη λέξη αυτή, γιατί ξεχνώ ότι υπάρχει),αν θα υπάρξουν απόγονοι βιολογικοί ή μη,αν θα έχουν συντροφιά ένα σκύλο ή μια γάτα  ͘ δεν τους προβληματίζει. Τους ενδιαφέρει σε μια αρχική βάση, το ''μαζί'' και στην πορεία ζωγραφίζουν μαζί τον κοινό τους πίνακα, με δικά τους χρώματα.

 Αυτή είναι και η ειδοποιός διαφορά ,αυτής της συνομοταξίας των ''παντρεμένων '' από τους υπόλοιπους που περιέγραψα πρωτύτερα. Υπάρχουν οι ''μαζί'' που δεν χάνουν την προσωπικότητα και την ανεξαρτησία τους ,σε συνθήκες σχέσης και γάμου ,περιφρουρώντας αυτά με αλληλοσεβασμό, εμπιστοσύνη, ενσυναίσθηση, θαυμασμό ,αγάπη και έρωτα .Υπάρχουν και οι ''εγώ θα παντρευτώ'' που χάνουν την προσωπικότητα και την ανεξαρτησία τους, σε συνθήκες σχέσης και γάμου, ανοχύρωτοι μπροστά σε έλλειψη σεβασμού,εμπιστοσύνης,ενσυναίσθησης,αδιαφορία,ανταγωνιστικότητα,μίσος.

Και οι πρώτοι γεύονται τα θετικά και αντιμετωπίζουν μαζί τις δυσκολίες μιας σχέσης και οι δεύτεροι γεύονται τα αρνητικά μιας άρρωστης σχέσης (αδιαφορία, συναισθηματική νέκρωση, κακοποίηση ψυχική και σωματική)και αντιμετωπίζουν την έλλειψη αγάπης , αρμονικής κοινής ερωτικής ζωής με τρίτους  ͘ με απιστία.

 Βασική υποσημείωση, το διαζύγιο και ο χωρισμός χωράνε παντού, δεν κάνουν διακρίσεις και είναι θεμιτά κατά περίπτωση.

 Χρησιμοποιώντας τη λέξη '' γονιμότητα '', κάλυψα ένα μεγάλο κίνητρο, έναν δυναμικό υποκινητή πολλών γυναικών προς τον γάμο. Η στάση μου προς μια γυναίκα που θέλει να γίνει μάνα, πάση θυσία, επιδιώκοντας έναν γάμο, αν και ενέχει σεβασμό, κρύβει μια επιφύλαξη ως προς ένα σημείο-αγκάθι. Η χρήση  και κατανάλωση ανθρώπων με ιδιοτέλεια, ανεξαρτήτως του επιθυμητού σκοπού, με νεκρώνει .Νιώθω παγερή μπροστά σε ανθρώπους που χρησιμοποιούν δεδομένα συναισθηματικής εμπλοκής για να αποκτήσουν ένα παιδί ,ένα κότερο ,μια δουλειά. Ένα παιδί δεν είναι αυτοσκοπός  πάση θυσία ,φορώντας παρωπίδες σε ότι πραγματικά χρειάζεται αυτό για να γίνει ένας ψυχικά και σωματικά υγιής ενήλικος κάτοικος του πλανήτη μας. Χρειάζεται αγάπη από τον ένα(κατά περίπτωση) ή δυο γονιούς , όχι εγωισμό και κάλυψη ανασφαλειών αυτών ή ακόμα χειρότερα να γίνει μια νέα έκδοση του εγωιστικού τους εαυτού που να εκπληρώνει τα κοιμισμένα και αποτυχημένα όνειρα τους.

 Λίγα λόγια, για ένα τόσο μεγάλο θέμα, μα η απλότητα ακόμα και σ' αυτό το θέμα ξεπερνάει τα πάντα .Δες, γνώρισε, ερωτεύσου, αγάπησε και κλείσε τα μάτια με μια σκέψη. Εσύ και αυτός δίπλα σου μετά από χρόνια. Τον κοιτάς με παιδικά μάτια;

Μια φίλη μου χε προτείνει να κάνω ένα τεστ σε ένα'' σταυροδρόμι'' δύσκολο (επιστημονικά πράγματα, όχι ''παιξε γέλασε''):

-Είσαι με ένα άνθρωπο. Φαντάσου ότι τον έχεις δίπλα σου στην εκκλησία (πατροπαράδοτο τεστ).Χαμογελάς;

Φαντάσου ότι μπαίνεις μετά από μια πολύ άσχημη μέρα στο σπίτι και τον αντικρίζεις στον καναπέ. Χαμογελάς;

Αν ναι και στα δύο, όλα καλά.

Άντε και στα δικά μας.

Αν όχι, μη δημιουργήσεις τον μελλοντικό δυστυχισμένο εαυτό σου, την παραμελημένη  σύζυγο σου, τη  ταλαιπωρημένη ερωμένη σου. Και ας ξεπεράσουμε πια το ότι καλύτερη είναι μια γυναίκα (θα αναφερθώ σε εμάς μόνο ,γιατί εμείς την πληρώνουμε)παντρεμένη και μάνα, αδιαφορώντας αν αυτή είναι απατημένη, άπιστη ,κακοποιημένη ή χειριστική προς τον σύντροφο της και το παιδί της. Υπάρχουν καλοί άνθρωποι που δεν παντρεύτηκαν, που δεν έγιναν γονείς  ͘  πολλοί και καλοί.

-